Сргозсь шобдава, мзярда
Од шись келес ульсь ни валда,
Сязентьф оронц щазе, карьсесь
И эсь пачканза коль арьсесь:
„Кие эряй тяфта тяса,
Вирь кучкаса, тя кудняса?
Коза азороц тусь тяфта,
Кивок мес иземань стяфта?“
Лиссь сон ушу, ваны... „Нят, —
Вдруг ювадсь сон, — гулянят!“
Эздост марнек лиендсть колма:
Оцю, ёмла, сяда ёмла.
Тусь сон эрязста стреланкса,
Лиссь, синь ащихть ловнять лангса.
Гулянятне аньцек няезь
Ванять, вири марса „тяезь“.